626 Obzartuchy

• Tylko Long int w tym zadaniu się sprawdzi .

w paskalu, chociaż głowy ani ręki nie dam sobie uciąć: http://wiki.freepascal.org/Integer2

*
* zajmują miejsce w pamięci przez cały czas działania programu
* jak piszesz kod to zazwyczaj używa się do tych samych konstrukcji jak for takich samych zmiennych "i" na przykład .
Teraz jak będziesz chciał użyć w pętli zmiennej globalnej to może się okazać że tejzmiennej jjuż przypisales wartość i nadpisujac ja program zacznie się dziwnie zachowywać .
* dla każdego bardziej skomplikowanego kodu praktycznie zawsze zabraknie krótkich nazw zmiennych - a wymyślanie nowych jest niepraktyczne bo już się jest przyzwyczajonym do pewnej konwencji . Jak spojrzysz na kod to od razu wiesz do czego dana zmienna jest uży a bo zawsze jej do tego używasz . Praktycznie idzie tak całe struktury tworzyć - taki kod jest później też bardziej czytelny .
* nie wiem jak sobie wyobrażasz kod z setka unikalnych nazw zmiennych .
* łatwiej też zastosować dla kodu ze zmiennymi lokalnymi metodę kopiuj w klej ( wiem że to zła praktyka - ale kto tego nie robi żeby zaoszczędzić czas )

Jeszcze raz dzięki za wskazówki. I co do mojej wizji - nic Ci nie ujmując to wydaje mi się, że rzeczywiście jej nie dostrzegłeś, bo to właśnie wskazówka od @mariusz193 pomogła mi poprawić kod.

Jeśli kogoś interesuje ja to zrobiłem tak:
1. Od liczby sekund w dobie odejmujemy kolejno w pętli czas jedzenia jednego ciastka przez obżartucha, a z każdą dekrementacją dodajemy 1 do licznika ciastek aż pozostały czas będzie mniejszy niż czas jedzenia ciastka;
2. Robimy tak z każdym obżartuchem sumując potem CAŁOŚĆ, a więc ich wszystkie zjedzone ciastka
3. Sumę dzielimy całkowicie przez liczbę ciastek w pudełku i wychodzi nam liczba potrzebnych pudełek
4. Sprawdzamy czy jest reszta - jeżeli tak, dodajemy 1 do liczby pudełek
5. Jeżeli ta reszta jest większa niż liczba ciastek w jednym pudełku (co w zasadzie nie powinno się zdarzyć, nie wiem czemu to uwzględniłem) to jeszcze raz dodajemy 1 do liczby pudełek.

I tyle. Wcześniejsza wizja była błędna ponieważ liczyłem pudełka dla każdego obżartucha osobno. Oczywiście pomijając błędy w kodzie co mogło pogarszać jego czytelność. Tak więc rzeczywiście jak mówisz to zadanie (jak pewnie wiele tutaj) można rozwiązać na kilka sposobów.

I to jest taki moment, gdy zaczynam się zastanawiać, czy ma to jakikolwiek sens, wkładania jakiegokolwiek większego wysiłku w "nadmierne" pomaganie początkującym?
Nic Ci nie ujmując, odnoszę wrażenie, że nie do końca zrozumiałeś [moich] podpowiedzi.
Więc może nie warto się wychylać i wystarczy tylko poczekać trochę dłużej, aż ktoś inny, [lepiej?] odpowie pytającemu? Miałem to "nieszczęście", że pisałem w tym samym czasie, co @mariusz193, a wystarczyło z podpowiedzią, poczekać trochę dłużej, a ewentualnie [mimo prośby pytającego] ograniczyć się tytlko do tego, co określa on [@mariusz193] jako zasadę?
W takim razie, wybacz, że niepotrzebnie zamąciłem Ci w głowie, i postaram się od teraz lepiej stosować do tej jednej prostej zasady.

programować każdy może (co widać po poziomie prezentowanych rozwiązań zadań)

i co więcej, prawie wszyscy są przekonani, że to potrafią, a jedynie przez złośliwość sędziego nie zalicza im rozwiązań

ja zaś nie mam ani ambicji, ani ochoty uczyć kogokolwiek czegokolwiek - co powinni zrozumieć wszyscy mający nauczycielkę za żonę

trochę lepiej lub trochę gorzej...., a po otrzymaniu AC, co niektórzy natychmiast myślą, że [lepiej] i że kogokolwiek interesuje ich [dziwny] sposób uzyskania go [AC].
Chyba, że znowu nie dostrzegam wizji. A [może?] wizja ta, to niewykorzystane moce CPU-SPOJA, ktore trzeba koniecznie spożytkować na dodatkową i niepotrzebną pracę. I wizja ta jest czymś zupełnie innym, niż:

PS
Wizja przecież ta sama [jakby ktoś miał wątpliwości], ale wykonanie już nie

PS 2

Mam tylo siostrę polonistkę [nie nauczycielkę], aktualnie zajmującą się w wolnym czasie redakcją techniczną [korekta] różnych wydawnictw [nie związanych z IT], na szczęście teraz już chroni mnie bariera czasoprzestrzeni, więc tylko mogę sobie wyobrazić twoją sytuację

Widocznie kilkoma źle zrozumianymi słowami spowodowałem zagęszczenie atmosfery. W każdym razie jeszcze raz dzięki za pomoc i życzę dalszych sukcesów;)

Witam wszystkich, podpinam się pod temat. Rozwiązałem to zadanie poprawnie wysyłając ten kod:

#include <iostream>

using namespace std;

int n, m, ile;
double ile_pudelek2=0;
int suma=0, ile_pudelek=0, ile_zje=0;
int czas[10000];
int main()
{
    cin>>ile;
    for(int i=1; i<=ile; i++)
    {
        cin>>n>>m;
        for(int j=1; j<=n; j++)
        {
            cin>>czas[j];
            ile_zje=86400/czas[j];
            suma+=ile_zje;
        }
    ile_pudelek=suma/m;
    ile_pudelek2=(double)suma/m;
    if( ile_pudelek2 > ile_pudelek)
    cout<<ile_pudelek+1<<endl;
    else
    cout<<ile_pudelek<<endl;
    ile_pudelek=0;
    ile_pudelek2=0;
    suma=0;
    }


    return 0;
}

Jednak nie podobało mi się w moim kodzie to, że za każdym razem tworzy się tak duża tablica mimo, że nie jest to potrzebne i wprowadziłem do mojego kodu następującą zmianę:

#include <iostream>

using namespace std;

int n, m, ile;
double ile_pudelek2=0;
int suma=0, ile_pudelek=0, ile_zje=0;
int main()
{
    cin>>ile;
    for(int i=1; i<=ile; i++)
    {
        cin>>n>>m;

        int *czas;
        czas = new int [n];

        for(int j=1; j<=n; j++)
        {
            cin>>czas[j];
            ile_zje=86400/czas[j];
            suma+=ile_zje;
        }

        delete [] czas;

        ile_pudelek=suma/m;
        ile_pudelek2=(double)suma/m;
        if( ile_pudelek2 > ile_pudelek)
        cout<<ile_pudelek+1<<endl;
        else
        cout<<ile_pudelek<<endl;
        ile_pudelek=0;
        ile_pudelek2=0;
        suma=0;
    }


    return 0;
}

Po tej zmianie dostaje komunikat o błędzie wykonania. Niestety nie mam pojęcia co jest nie tak i zwracam się z pytaniem do was. Błąd jest pewnie trywialny, ale moje oko osoby uczącej się programować nie wychwytuje go

Pozdrawiam

hej, zrobiłem trochę testów swojego kodu i dla moich zestawów danych działał ok, niestety(w sumie to bardziej stety ) sędzia znajduje jakiś błąd, jakby ktoś był w stanie przejrzeć mój kod i znaleźć błędy to byłbym mega wdzięczny. Wybaczcie ogólnie słabą jakość kodu ale wracam do programowania po dłuuuugim czasie i dopiero przypominam sobie jak to wszystko ma wyglądać:

http://ideone.com/cSuqRL7

Chciałem użyć takiej tablicy, żeby program nie rezerwował niepotrzebnie tyle pamięci, a typu double użyłem, żeby uzyskać dokładny wynik dzielenia. Nie bardzo rozumiem Twoją radę, mógłbyś jaśniej?

sędzia zaakceptował ostatecznie program bez ingerencji w pętle, pozbyłem się tylko tablic i zastąpiłem je zmiennymi. @narbej , mógłbyś mi wytłumaczyć jaka jest różnica pomiędzy moim a twoim zapisem pętli?

@mariusz193 napisał, co powinieneś zrobić [poczytać podręcznik, literaturę]
Np:
dla N = 10
tab1 = new int[N];
tab1 jest indeksowana od zera, więc zawiera:
tab1[0],
tab1[1],
tab1[2],
tab1[3],
tab1[4],
tab1[5],
tab1[6],
tab1[7],
tab1[8],
tab1[9],
Skoro tak, to [poprawna] pętla też powinna "startować" od zera:
for (int i = 0; i < N; ++i){
.....

PS
Inna sprawa, że jak sam się przekonałeś i o czym też wspomniał @mariusz193 i wiele/kilka innych osób [w tym wątku], tablica/e są tu niepotrzebna/e ale z tablicami też można, ale należy się z nimi "zaprzyjaźnić" i nauczyć się z nimi "żyć".

PS 2
Błąd - niewielkie przekroczenie indeksu, [do tego dla bardzo małej tablicy] często nie spowoduje żadnego błędu i dlatego u Ciebie, przy normalnej kompilacji, wszystko wygląda ok, a w wynikowym programie indeksy nie są sprawdzane na przekroczenie zakresu. Na SPOJu jednak kompilacja nie jest "normalna" i dodawane jest [odpowiednia biblioteka] bardzo dokładne.sprawdzanie, czy nie wystąpiło przekroczenie indeksu.

PS 3
Dokładnie ten sam, wyżej opisany, problem występuje w obu waszych programach @grg1 i @mariusz_95